به نام مهر آفرین بی همتا
بالاخره انتظار سر آمد ، عاشقان خانه دوست در سحرگاه پانزدهم خرداد ماه 1402 با چشمانی اشکبار و گلوهای پر از بغض ، بی صبرانه و با شور و اشتیاقی وصف ناپذیر برای زیارت اول به بیت عتیق قدم گذاشتند تا اعمال عمره تمتع ( طواف خانه خدا ، نماز طواف و سعی بین صفا و مروه ) را انجام دهند .
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی نروم جز به همان ره که توام راه نمایی
همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم همه توحید تو گویم که به توحید سزایی
تو زن و جفت نداری تو خور و خفت نداری احد بی زن و جفتی ملک کامروایی
نه نیازت به ولادت نه به فرزندت حاجت تو جلیل الجبروتی تو نصیر الامرایی
تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی تو نماینده فضلی تو سزاوار ثنایی
بری از رنج و گدازی بری از درد و نیازی بری از بیم و امیدی بری از چون و چرایی
بری از خوردن و خفتن بری از شرک و شبیهی بری از صورت و رنگی بری از عیب و خطایی
همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی همه نوری و سروری همه جودی و جزایی
